Serwis Informacyjny Polonii w UK Wiadomości, Ogłoszenia, Praca, Poradniki i inne. 
Wzrosną koszty roamingu po Brexicie!
Eksperci ostrzegają, że w przypadku Brexitu użytkownicy zagranicznych sieci zapłacą więcej za połączenia z UK.
Według oficjalnej analizy, do której dotarły media, europejskie limity na roaming nie będą obowiązywać w Wielkiej Brytanii. Podróżujący na Wyspy turyści zapłacą więc za połączenia więcej niż w krajach Unii. Z tym samym problemem zmierzą się brytyjscy turyści wyjeżdżający do krajów Unii Europejskiej.
Koszty roamingu operatorów wzrosną, ponieważ po rozpoczęciu procedury wyjścia z UE w Wielkiej Brytanii przestaną obowiązywać wszelkie porozumienia, które ograniczają koszty połączeń na terenie Unii.
Jedyną szansą na brak zmiany w kosztach jest wynegocjowanie nowej umowy między Zjednoczonym Królestwem a Unią.
Przypomnijmy, że Komisja Europejska ogłosiła, że od czerwca tego roku wszyscy obywatele Unii będą płacić za połączenia i wiadomości na terenie Wspólnoty dokładnie tyle samo co we własnym kraju. Jeśli rząd Theresy May nie wynegocjuje własnej umowy w tej kwestii, mieszkańcy UK nie zostaną objęci nowymi zasadami.
Pigułka wiedzy…
- Roaming międzynarodowy (International roaming) – mechanizm używany w sytuacji, gdy Abonent znajduje się w innym kraju, niż ten w którym istnieje sieć komórkowa jego operatora.
- Roaming regionalny lub krajowy (National roaming) – w niektórych sytuacjach stosowany jest mechanizm roamingu pomiędzy sieciami operatorów posiadających sieci w tym samym kraju. Tego typu roaming jest zazwyczaj zabraniany przez lokalnych regulatorów rynku telekomunikacyjnego (którzy chcą w ten sposób wymusić szybszy rozwój sieci komórkowych w danym kraju i zapobiec zmowie kartelowej operatorów). Dopuszcza się do niego, tylko w niektórych przypadkach (zazwyczaj na okres przejściowy) gdy nowemu operatorowi byłoby trudno wejść bez tego rodzaju pomocy na zdominowany przez dotychczasowych graczy rynek. Np. w Wielkiej Brytanii taka możliwość była częścią licencji dla telefonii trzeciej generacji (UMTS). Operator Three, firmy Hutchinson, będący właścicielem sieci 3G (która z racji koniecznych do poniesienia kosztów nie pokrywa całego kraju), miał prawo do podpisania umowy roamingowej z operatorem O2 (sieć GSM) na mocy której abonenci tego pierwszego operatora, mogą automatycznie korzystać z sieci drugiego, wszędzie tam gdzie ich macierzysta sieć nie ma pokrycia. Podobne relacje wiążą w Polsce operatora sieci Play z Polkomtelem, operatorem sieci Plus oraz Centertelem, operatorem sieci Orange.
Umowy roamingowe
Aby mechanizm roamingu mógł być wykorzystany pomiędzy dwoma operatorami, musi być podpisana umowa roamingowa (Roaming agreement). Ujęte są w niej aspekty techniczne i finansowe. Zwykle zawieranych jest wiele osobnych umów dla różnych technologii. Na przykład:
- Umowa roamingowa związana ze świadczeniem usług GSM
- Umowa roamingowa związana ze świadczeniem usług GPRS
- Umowa roamingowa związana z technologią CAMEL (dzięki niej, z roamingu mogą korzystać użytkownicy telefonów w systemie sprzedaży przedpłaconej).
Kiedy abonent znajdzie się poza zasięgiem swojej macierzystej sieci, jego telefon komórkowy będzie mógł zalogować się do sieci innego operatora (o ile istnieje odpowiednia umowa roamingowa, a możliwość roamingu jest częścią subskrypcji zaoferowanej mu przez jego operatora).
